تبیین دلایل گرایش و عدم گرایش به مراقبت از بیماران در تجربیات دانشجویان: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: تبیین عوامل مؤثّر بر ارتقای کیفیت خدمات بالینی، نیازمند شناسایی عواملی است که با بهبود ارائه خدمات بالینی مرتبط است و در این میان، علاقمندی دانشجویان به بیماران خاص، به عنوان یکی از عوامل مهم در ارائه خدمات بالینی نقش بسزایی دارد؛ لذا تحقیق حاضر با هدف تبیین تجربیات و بررسی علاقمندی دانشجویان به بیماران خاص، با یک رویکرد کیفی طراحی گردید.   روش تحقیق: این مطالعه یک تحقیق کیفی است که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، بر روی گروه منتخبی از کلیه رشته های دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام گردید و طی آن، تجربه دانشجویان و علاقمندی آنها به بیماران خاص، از طریق کار بر روی 5 گروه متمرکز و 20 مصاحبه عمیق ساختاریافته، جمع آوری گردید. داده های پژوهش با روش تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: از مجموع 95 کد شناسایی شده، داده ها در 2 بخش مضامین گرایش به بیماران خاص شامل: بیماران غیرقابل پیش بینی، کنکاش در ناشناخته ها، تجربه و خلق مثبت و مضامین عدم گرایش به بیماران شامل: دردمندی، بیمار معترض و بیمار متنفر، را به خود اختصاص داد.   نتیجه گیری: عوامل مختلفی باعث می گردد که دانشجویان به بیماران خاص علاقمندی بیشتری داشته باشند. با توجه به این امر، لازم است توجیحات مناسب در خصوص ویژگی های منحصر به فرد رشته های علوم پزشکی به دانشجویان انجام گیرد؛ همچنین لزوم توجه به اصل عدالت در مراقبت از بیماران تأکید می شود. تا با نهادینه شدن معیارهای اخلاق حرفه ای بتوانیم در اجرای حاکمیت بالینی در جامعه مؤثّر باشیم.